Alle kaartspelen hebben een unieke geschiedenis die vaak vele eeuwen teruggaan, maar helaas blijkt het niet altijd mogelijk te zijn om precies te achterhalen hoe een spel ontstaan is. Dit is ook het geval met Blackjack, want veel hedendaagse verhalen over de geschiedenis van Blackjack verschillen van elkaar.
Vingt et Un
Over het algemeen is men het erover eens dat de meest primitieve vorm van Blackjack, ‘Vingt et Un’ genaamd, ergens in de 17e eeuw in Frankrijk is ontstaan. De naam ‘Vingt et Un’ betekend letterlijk ‘Eenentwintig’ en het spel werd voornamelijk in casino’s gespeeld. De spelregels van toen zijn niet identiek aan de Blackjack spelregels die we nu kennen, maar het is duidelijk dat Blackjack een afstammeling van het toenmalige spel is.
‘Vingt et Un’ leek in veel opzichten op Blackjack, met een paar kleine verschillen:
- Alleen de dealer mocht verdubbelen;
- Na elke ronde moesten spelers verplicht een inzet plaatsen.
Net zoals bij het hedendaagse Blackjack spel en de verschillende varianten van het spel, was het ook bij ‘Vingt et Un’ de doelstelling om 21 punten te behalen met de puntentelling zoals bij Blackjack gebruikelijk is. De Engelse naam Blackjack is ontstaan uit een speciale spelregel die het spel ‘Vingt et Un’ kende, namelijk dat er een extra bonus werd uitgekeerd wanneer een speler een Schoppen Aas en een Schoppen Boer (Jack) had.
Sette e Mezzo
Toentertijd werd in Italië ook een ander spel gespeeld, ‘Sette e Mezzo’. Dit kaartspel werd gespeeld met alle plaatjes, ook wel ‘face cards’ genoemd en alle 7’s, 8’en en 9’s. De doelstelling bij ‘Sette e Mezzo’, letterlijk vertaald ‘Zeven en een Half’, was om 7,5 punten te scoren.
Alle genummerde kaarten hadden waren één punt waard, terwijl de plaatjes een halve punt waard waren. De Ruiten Heer (Koning) kon als een Joker worden gebruikt, dus de kaart kon zowel als één, of als een halve punt worden ingezet. Spelers hadden een ‘busted hand’ wanneer ze meer dan 7,5 punten hadden. Men denkt dat de term ‘bust’ die het Blackjack spel kent een afgeleide is van het Italiaanse ‘Sette e Mezzo’.
De Franse Revolutie
De geschiedenis van Blackjack had een piek gedurende de Franse revolutie, want in die periode verplaatste het spel zich in de richting van de Verenigde Staten van Amerika. In de 19e eeuw was gokken in het land ten strengste verboden, want de regering was van mening dat gokken de maatschappij bedierf en georganiseerde misdaad aanmoedigde. Echter, toen het Blackjack spel Amerika bereikte werd het al gauw heel populair, omdat er toentertijd nog geen precieze wet bestond dat gokken met kaartspelen verbood.
Professionele gokkers begrepen de grote mogelijkheden van het spel en zagen er brood in, dus ontstonden de eerste strategieën voor Blackjack waardoor het casino zo min mogelijk voordeel had.
Maar nadat de wet gewijzigd werd en ook Blackjack illegaal werd, werd het spel een echt ‘underground’ spel. Tijdens de roerige twintiger jaren nam het spel nog meer in populariteit toe en uiteindelijk besloot de staat Nevada in 1931 als eerste om het Blackjack spel te legaliseren. Dit was tevens de geboorte van gokstad Las Vegas.
Blackjack en de Wetenschap
Over de jaren heen trok Blackjack meer en meer aandacht, totdat ook wetenschappers lucht van het spel kregen en besloten om het eens nader onder de loep te nemen.
Een eerste poging om wetenschappelijk Blackjack uit te pluizen bracht gelijk een keerpunt in de geschiedenis van Blackjack met zich mee. In 1953 onderzochten wetenschapper Roger Baldwin en zijn team het Blackjack spel en trachtten zij om de kansen van het casino tot een minimum te beperken door middel van statistische theorie en wiskundige berekeningen. In 1956 publiceerden zij hun bevindingen in een artikel getiteld “Optimum Strategy in Blackjack”, oftewel “Optimale Strategie voor Blackjack”, in een uitgave van de American Statistical Association. Dit artikel ziet men over het algemeen als de allereerste Blackjack strategie gids ooit.
Maar de gereedschappen die Balwin en zijn mensen tot hun beschikking hadden waren helaas niet zo nauwkeurig om het statistische onderzoek helemaal precies uit te kunnen voeren.
De volgende stap in het proces om de kansen in het Blackjack spel wetenschappelijk te verklaren werd uitgevoerd door professor Edward O. Thorp. Met het eerdere onderzoek van Balwin in zijn achterhoofd en de beschikking over verbeterde rekenmachines, verfijnde hij de eerdere theorie. De uitkomsten van zijn onderzoek publiceerde hij in 1963 in het boek “Beat the Dealer”, waarin Thorp het allereerste winnende Blackjack systeem ter sprake bracht – het kaarten tellen.
“Beat the Dealer” werd in 1963 een bestseller met zelfs een nominatie in de boekenrubriek van de New York Times. Thorp zijn onderzoek was niet alleen van invloed op het Blackjack spel en de geschiedenis ervan, maar bracht ook een schokeffect met zich mee waarmee de casino’s niet zo blij waren. Casino’s in de Verenigde Staten van America werkten samen aan een plan om de schade/verliezen te beperken en al gauw nadat “Beat the Dealer” geschreven was werden de officiële Blackjack regels door het hele land aangepast.
Later bleek dat gemiddelde Blackjack spelers erg veel moeite hadden om Thorp zijn “Ten-Count” strategie aan te leren, zijn boek werd door velen verkeerd geïnterpreteerd en het grootste effect dat het boek daadwerkelijk teweeg bracht was dat het Blackjack spel er mateloos populair door werd. Het grote publiek speelde allerlei varianten op het Blackjack spel die de casino’s bedacht hadden om de verliezen te beperken, maar toen duidelijk werd dat de bedreiging van het boek “Beat the Dealer” best wel meeviel werd de traditionele vorm van Blackjack in ere hersteld. Gedurende de 60er, 70er en 80er jaren was Blackjack het meest gespeelde spel in casino’s.
Julian Braun, een medewerker van IBM, gebruikte zijn kunde en bestudeerde Blackjack met een simulator. Ook zijn bevindingen, die in de tweede editie van het boek “Beat the Dealer” openbaar werden gemaakt, hadden grote impact op de evolutie van het Blackjack spel. Nog een naam die naar voren komt in de geschiedenis van Blackjack is Lawrence Revere, die met zijn publicaties in het boek “Playing Blackjack as a Business” duizenden Blackjack spelers inspireerde.
Valsspelen bij Blackjack
Maar de meest opmerkelijke naam, door sommigen ook wel gezien als de held van Blackjack, is Ken Unston. Zijn boeken “Million Dollar Blackjack”, “Ken Unston on Blackjack” en “The Big Player” waren de bron van inspiratie voor miljoenen spelers waar dan ook ter wereld. Unston en zijn collega’s gebruikten geprepareerde schoenen die van minuscule computers waren voorzien, waarmee ze de casino’s in Nevada met het spelen van Blackjack elke maand weer duizenden dollars lichter maakten.
Ken Unston was niet de laatste die dit soort methodes probeerde. In 1990 en de daaropvolgende jaren werden de casino’s in Las Vegas opnieuw geteisterd door een groep Blackjack spelers die casino’s probeerden op te lichten – het MIT Blackjack team. Over deze groep studenten kwam in 2008 de film ’21’ uit, de Blackjack film die iedere fanaat gezien moet hebben. De leden van het MIT team verdienden met hun systeem vele miljoenen dollars, totdat ze in 1997 geen enkel casino meer inkwamen.
Tegenwoordig wordt Blackjack over de hele wereld gespeeld en helpt online Blackjack het spel sterk in populariteit te groeien.